موزیک

تقسیم‌بندی‌ای رایج در موسیقیکلاسیک هست که بر طبق آن دوران موسیقی کلاسیک را به چند بخش تقسیم کرده‌اند. البته که این تقسیم‌بندی مخالفانی هم دارد، اما بد نیست ما هم در این‌جا بر طبق این تقسیم‌بندی پیش برویم و با پذیرفتنِ پیش‌فرض‌های این تقسیم‌بندی مروری بر معروف‌ترین آهنگسازان کلاسیک داشته باشیم.

الف| آهنگسازان دوره باروک

دوره باروک در موسیقی را عموماً حدود 150 سال دانسته‌اند – بین سال‌های 1600 تا 1750. این سالِ 1750 سالِ مرگ یوهان سباستین باخ است، کسی که عمدتاً او را بزرگ‌ترین آهنگساز دوره باروک می‌دانند. دوره باروک در موسیقی هم‌راستا با دوران روشنگری بود، زمانی که فلاسفه‌ی فرانسوی از حکومت عقل سخن می‌گفتند و امید داشتند که آینده‌ی بشریت آینده‌ای بسیار روشن باشد، آن هم زیرِ سلطه‌ی عقل. البته که مدت‌زمان زیادی نگذشت که تقریباً مشخص شد که عقل هم کارساز نیست. زمانی بشر با چوب و منجنیق جنگ می‌کرد، لیکن علم کاری کرد که جنگِ بشر با موشک و بمب اتمی انجام شود!

به هر حال، معروف‌ترین آهنگسازان دوره باروک باخ، تیلمان، آلبینونی، اسکارلاتی و ویوالدی هستند

ب| آهنگسازان دوره کلاسیک

در تقسیم‌بندی مشهور موسیقی کلاسیک، پس از دوره باروک نام دوره کلاسیک را می‌آورند. در واقع در ذیل موسیقی کلاسیک، دوره‌ای تقریباً 60 ساله – از 1760 تا 1820 – به نام دوره کلاسیک وجود دارد که پس از دوره باروک و پیش از دوره رمانتیک است.

البته که این دسته‌بندی‌ها که با تعیین دقیق سال صورت گرفته‌اند قطعی نیستند و مثلاً در همین دوره کم نبوده‌اند آهنگسازانی که به موسیقی باروک علاقه داشته‌اند. از مشهورترین آهنگسازان کلاسیک این دوره می‌توان به هایدن، بتهوون، موتسارت و شوبرت اشاره داشت

د| آهنگسازان موسیقی کلاسیک قرن بیستم

در بالا به شاخص‌ترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک پرداختم. البته که آن‌ها صرفاً بخشی از آهنگسازان موسیقی کلاسیک هستند. جز آن‌ها در کل اروپا آهنگسازان دیگری نیز زیسته‌اند و کارهایی عالی آفریده‌اند. وجه مشترک تمامی آن‌هایی که در بالا به‌شان پرداختم این است که همه‌شان قبل از قرن بیستم بوده‌اند و هیچ‌یک قرن بیستم را به چشم ندیده‌اند